Wageningen

Definitief einde van een nectarkroeg in de Wageningse Eng

Maar liefst 26 mensen hebben gehoor gegeven aan mijn oproep in de Nieuwsbrief van Groei & Bloei om planten te komen uitspitten in mijn bloementuin. Dat was een geweldig idee van Greet Steenhuis en ik ben haar daar dan ook heel dankbaar voor.

De buren waren als eersten aan de beurt en daarna volgden de anderen, op donderdag, zaterdag en zondag. Het was een gezellige drukte en ondanks de warmte werd er heel hard gewerkt. Er waren dames van de Kwikstaartweide die bezig zijn een buurttuin aan te leggen, dames van De Tweede Ronde, die planten voor de pluk konden gebruiken voor hun bloemencirkel, een mevrouw uit Renkum, die alle stenen uit haar voortuin had verwijderd (daar was bij de vorige bewoners een parkeerterreintje) om daar planten voor in de plaats te zetten en al die anderen die bloemen wilden planten die aantrekkelijk zijn voor bijen, hommels en vlinders.

Toen ik op vrijdagmorgen in de tuin was om alle bamboe stokjes weg te halen zag ik daar een vlinder die ik nog nooit gezien had, die nectar snoepte op de marjolein en het kattenkruid. Na enkele minuten was hij helaas weer verdwenen. Thuis spitte ik mijn vlinderboeken door en het bleek een mannetje van de grote parelmoervlinder te zijn geweest, dat kennelijk even afscheid kwam nemen.

Op mijn balkon, lekker in de zon, staan nu wat planten uit mijn bloementuin, waarmee ik een mini-nectarkroeg wil beginnen. Elke dag komen er wat hommels en een enkele bij, die gewoon hun gang gaan terwijl ik daar koffie of thee zit te drinken. Vlinders heb ik helaas nog niet gezien.

Woensdag kwam er een man met een kleine kraanwagen die alle planten moeiteloos verwijderde; alleen de kardinaalsmuts bood weerstand. Daarna werd de grond geëgaliseerd en enkele uren later lag er een kaal, ‘net’ stuk grond, klaar om ingezaaid te worden met graszaad voor een nieuwe paardenwei.

Truus Ponsen-Bruinvis